วันอาทิตย์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2557

SF :: Poison Baby (NC+) :: Hunhan's Birthday :: Part II

NC

            เสียงของคนจูบกันดังขึ้นท่ามกลางความสุขของเขาทั้งสองที่มีให้แก่กัน ความโหยหาที่จะทำเรื่องอย่างว่าของทั้งสองนั้นมีอยู่มากด้วยกันทั้งคู่จนไม่อาจจะปฏิเสธได้

            เสื้อผ้าของลู่หานถูกถอดออกด้วยฝีมือของเซฮุนทีละชิ้นๆ แล้วกองมันไว้ที่พื้นข้างๆตัว ก่อนที่ร่างสูงจะลุกขึ้นนั่งถอดกางเกงยีนส์ของตนเองออกปลดมันลงมาจนเลยพ้นสะโพกมาเล็กน้อย ก่อนจะก้มลงไซร้ที่ซอกคอของลู่หานอย่างคิดถึงร่างกายบางคนนี้เหลือเกิน

“อื้มมม...”

“ลู่หาน....”

“หืม??”

น่ารักจัง” >/////////<

            ลู่หานยิ้มออกมาอย่างน่ารัก ก่อนที่เจ้าตัวจะยกขาที่เปลือยเปล่าขึ้นพาดบ่าของเซฮุนเอาไว้ ร่างสูงที่แค่มองตาก็รู้ว่าลู่หานต้องการอะไรก็ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นไปบีบเบาๆที่ยอดอกของคนใต้ร่างที่ส่งสายตาหวานๆมาให้

            เมียใครวะ น่ารักมากกกกกกกก


“อ๊ะ ....อ่า...”      ลู่หานร้องครางออกมาเบาๆแค่เพียงเซฮุนเล่นกับส่วนที่ไวต่อความรู้สึกทั้งสองลู่หานก็แทบจะเป็นบ้า
อยู่แล้ว

“อื้ออ...ครางอีกสิครับ คุณภรรยาของผม”

“อ่า...ซ...เซฮุน....อื้อออ!!!!”
            เสียงร้องที่ลู่หานพยายามจะอดกลั้นเอาไว้ดังขึ้นมาเมื่อเซฮุนไม่รอช้าสอดสองนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางรักของลู่หานทันทีโดยที่ไม่ได้บอกได้กล่าวเลยสักนิด เล่นเอาสะโพกบางถึงกับยกขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อรองรับนิ้วเรียวของเซฮุนที่ค่อยๆสอดเข้ามาอย่างช้าๆ ชักเข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่รีบร้อน


“อื้ออออ ..... รู้สึกดีจัง...”
            ลู่หานหลับตาพริ้มนอนฟังเสียงชื้นแฉะของนิ้วเรียวยาวที่สอดเข้าไปในตัวของเขา ใบหน้าหวานหันเอียงข้างพร้อมกับจินตนาการที่แสนหวานในค่ำคืนนี้


“อ่า...เซฮุน...อ่า....”
            มือน้อยๆค่อยๆเลื่อนลงมาจับแกนกายที่ไม่ใหญ่มากของตนเองเอาไว้ ช่วยรูดส่วนนั้นของตนเองไปด้วยตามจังหวะนิ้วของเซฮุน เพื่อที่เขาจะได้ระบายที่สิ่งที่อึดอัดตรงนั้นออกไปซะ มันเริ่มปวดหนึบขึ้นมาบางแล้ว

“อ่า.....ลู่หาน....ฉันชอบร่างกายของนายมากนะ”

“ซ....เซฮุน....” ลู่หานส่งเสียงสั่นเครือดังออกมาจนเซฮุนต้องก้มลงไปจูบปลอบให้คลายความอึดอัดลงไปบ้าง

“อ๊ะ...อ่า....อื้อออออออ......อ๊าสสสส์!! “
            มือบางเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆจนใบหน้าหวานเริ่มแดงก่ำเพราะสิ่งที่อยู่ในร่างกายของร่างบางมันกำลังจะออกมาแล้ว นิ้วเรียวของเซฮุนก็รีบชักเข้าออกรัวๆจนช่องทางนั้นเริ่มหลวมมากขึ้นๆ

            ในที่สุดลู่หานก็ปลดปล่อยออกมาจนได้


“ขึ้นให้หน่อยสิ......อยากมองตอนที่ร่างของนายโยกอยู่บนตัวฉัน”
            เซฮุนเอ่ยปากของกับลู่หานจนในที่สุดร่างบางก็ยอมพยักหน้าที่จะทำให้ เซฮุนล้มตัวลงนอนแทนที่ของลู่หาน ก่อนที่มือหนาจะคว้าเอาเอวบางขึ้นมานั่งคร่อมร่างของเซฮุนเอาไว้ โดยก่อนที่ร่างสูงจะนอนลงเจ้าตัวก็ไม่ลืมที่จะถอดเอาเสื้อยืดที่ใส่อยู่ออกก่อนจนในที่สุดเซฮุนก็เปลือนท่อนบนจนได้


“งื้อออ.....”

“ร้องทำไมครับ ลู่หาน...หืมม” 
            มือหนาลูบไล้แขนบางที่ยันหน้าอกของเขาเอาไว้ ก้นเนียนก็นั่งอยู่บนหน้าท้องแข็งๆของเขา แต่สีหน้าของลู่หานตอนนี้ดูไม่สู้ดีเลย

“มันรู้สึกหวิวๆยังไงไม่รู้ ... มันแบบ....เหมือนผีเสื้อนับล้านตัวมาบินอยู่ในท้องอ่ะ ลู่หานเป็นอะไร TT”
            มือบางยกขึ้นมาลูบหน้าท้องที่แบนราบของตนเองด้วยความกังวลใจ เขาเคยเป็นแบบนี้อยู่สามครั้งคือ ตอนที่เซฮุนขอลู่หานเป็นแฟน ตอนที่เซฮุนกับเขามีอะไรกันครั้งแรก และก็ตอนที่เขาได้เห็นหน้าลูกของเขาเป็นครั้งแรก


“ฮ่ะๆ....นายกำลังรู้สึกดีกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ยังไงล่ะ”
            เซฮุนยกยิ้มออกมาอย่างทะเล้นๆ ก่อนจะยกมือขึ้นไปลูบแก้มของร่างบางบนตัวเขาไปด้วย


“ฮื้อออออออออ.......”

“ทำได้แล้วนะครับคนดี ไอ้นั่นมันแข็งตั้งนานแล้ว”
            ลู่หานก้มลงไปมองที่ส่วนนั้นของเซฮุนแล้วก็อดจะหน้าแดงไม่ได้
            ก็เคยเห็นออกจะบ่อยทำไมถึงไม่ชินสักทีนะ ไอ้กวางบ้า >//////////<



อ๊ะ....อ่า.....อื้อออออออออออ”
            ส่วนหัวของแกนกายยาวค่อยๆผลุบหายเข้าไปในร่างของลู่หานที่กดทับลงมา ช่องทางด้านหลังของคนรักค่อยๆกลืนส่วนนั้นลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆจนสุดลำ ก่อนที่ร่างบางจะพักหายใจก่อนและเพื่อที่จะได้พักให้ส่วนนั้นเคยชินกับร่างกายของเขาให้มากกว่านี้


“อ่า.....ซี๊ด.....”

“อ๊ะ!”

ขยับสิลู่หาน”     เซฮุนเอ่ยบอกลู่หานเมื่อเจ้าตัวเอาแต่นั่งนิ่งๆอยู่ร่วมหลายนาทีจนเซฮุนไม่ไหวอยากจะกระแทกขึ้นไปแรงๆแล้ว

“อ๊ะ!! อ่า.....อื้อออ....อ๊ะ”
            เสียงร้องครางระงมของลู่หานดังขึ้นมาลั่นเมื่อตอนนี้สะโพกบางเริ่มขยับขึ้นลงที่แท่งร้อนของเซฮุนแรงๆ ไม่กลัวว่าส่วนหลังจะเจ็บเลยสักนิด ยิ่งเจ็บลู่หานยิ่งชอบ ชอบมากไม่รู้ทำไม

“อ่า.....เสี่ยวลู่....อ่า....”
            เซฮุนยกสะโพกกระแทกสวนในจังหวะที่ลู่หานกดตัวลงมา เล่นเอาเสียงครางทั้งสองร้องลั่นพร้อมๆกันทันที

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ.....อื้ออออออ......”
            ลู่หานกัดปากล่างของตนเองเอาไว้ ข่มความเจ็บปวดเอาไว้ข้างใน จนนี่สุดก็ทนไม่ไหวปล่อยน้ำรักจนเลอะเต็มหน้าท้องของเซฮุนอีกครั้ง

            ร่างสูงที่เห็นว่าลู่หานเสร็จไปสองรอบแล้ว เจ้าตัวก็ยังตัวเองขึ้นมาก่อนจะจับลู่หานนอนลงกับเบาะพลิกตัวให้ลู่หานนอนคว่ำอยู่ในท่าคลานโดยที่ส่วนนั้นของเซฮุนยังคงเชื่อมอยู่กับร่างกายของลู่หานอยู่

            จังหวะที่กำลังเปลี่ยนท่าแล้วส่วนนั้นยังอยู่ในร่างของลู่หานมันโครตเสียวเลยอ่ะ

“อ๊ะๆๆๆ .....อ่า...ลู่หาน....อ๊ะๆๆ”
            ไม่รอช้าเมื่อจัดแจงท่าเสร็จ เซฮุนก็รีบกระแทกกายเข้าหาร่างบางแรงๆไม่ยั้ง เร่งจังหวะซอยถี่อย่างชำนาญ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีอะไรกันนานแล้วแต่การที่เซฮุนต้องซ้อมเต้นอยู่ทุกวัน เรื่องจังหวะของเอวก็เป็นเรื่องสำคัญนะ

            ไม่งั้นผมจะเด้งสะโพกให้ทุกคนกรี๊ดได้เหรอ.....หึ



“อ๊ะ....อ่า...อ๊ะ ....อ๊ะ.....”

“อ่า ลู่หาน...” เซฮุนเชิดหน้าครางพลางจับร่างบางกระแทกแรงๆอยู่ร่วมชั่วโมง

“อื้อออ.....เซฮุน....อ๊าสสสส์”

“อีกนิดนะลู่หาน.....”

“อ๊ะ...อา”

“อื้อออออออ!!!!”
            เมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้วมือหนาก็จับสะโพกบางไว้ให้มั่น จัดการกระแทกกายเข้าไปแรงๆจนในที่สุดเซฮุนก็ปลดปล่อยออกมาในร่างของลู่หานจนได้



“ฮึก....ฮึก...ต....แตกในอีกแล้ว....เหรอ....”
            ลู่หานมีเสียงเหนื่อยหอบนอนคว่ำลงไปกับเบาะเล็ก ก่อนจะเอ่ยถามร่างสูงที่อยู่ด้านบนหยิบทิชชูขึ้นมาเช็ดคราบที่เลอะตรงเรียวขาของลู่หานให้



“ฉันชอบข้างในมากกว่า....ปล่อยข้างนอกเดี๋ยวมันจะเลอะเบาะลูก”
            ถึงมันจะเป็นข้อแก้ตัวที่ฟังไม่ขึ้น แต่ถึงยังไงเซฮุนก็อยากที่จะพูดมันออกไป

            ลู่หานหลับตาพริ้มรอให้เซฮุนจัดการร่างกายเขาให้สะอาด จนกระทั่งร่างสูงอุ้มลู่หานอาบน้ำต่อแล้วค่อยมานอน



            .....ก็ไม่รู้นะ ถ้าลู่หานท้องอีก ผมจะเอาสเปิร์มผมไปขายแล้วแหละ .....เชื้อแรงดีเหลือเกิน 


กลับไปอ่านต่อที่บทความ 

วันศุกร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2557

[NC] :: Twinned Poison :: = 6 =

NC


เลอะหมดเลย.....ร่างบางผละออกมาแล้วแกล้งกดจูบเพื่อเช็ดไวน์แดงที่เลอะอยู่ตรงซอกคอของเซฮุน
            หืม…..ลู่หานใช้ปากเช็ดไวน์ให้อย่างนั้นเหรอ....


“อื้มมม ...ลู่หาน”
            ใบหน้าคมเงยขึ้นเพื่อให้ลู่หานกดจูบซับคราบไวน์ได้อย่างถนัด ลิ้นร้อนๆที่ชื้นแฉะเต็มไปด้วยไวน์ของลู่หานค่อยๆแลบออกมาโลมเลียตั้งแต่ปลายคางของเซฮุนลงมาเรื่อยๆจนถึงแผงอกของอีกคนที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อฮู้ดที่เซฮุนใส่อยู่


“มันเหนียวไปหมดเลย ฉัน.....ขอโทษ”
            ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาจ้องตากับเซฮุนก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะสำนึกผิดที่เผลอทำหกเลอะเทอะขนาดนั้นแขนเล็กๆทั้งสองข้างก็ยกขึ้นคล้องคอของอีกคนเอาไว้ มือหนาของเซฮุนที่ล็อคเอวของร่างบางไว้ก็ค่อยๆลูบไล้ไปมาจนเสื้อเชิ๊ตของลู่หานถกขึ้นสูงจนแผ่นหลังขาวๆโผล่พ้นออกมา


“อื้อออ.....เซฮุนอย่าเล่นสิ ขนลุกไปหมดเลย”
            ร่างบางพูดต่อว่าอีกคนที่เอาแต่ลูบแผ่นหลังเค้าเล่นอยู่อย่างนั้น


“ถ้ามันเลอะมากกว่านี้ นายจะทำยังไงหื้ม ลู่หาน???”
            มืออีกข้างที่ว่างของเซฮุนก็ยกขึ้นไปเกลี่ยปอยผมที่ร่วงลงมาปิดตรงกกหูบางให้ขึ้นไปทัดเอาไว้ ก่อนจะแนบริมฝีปากร้อนที่ข้างแก้มไปหนึ่งที


“ฉันก็จะถอดเสื้อของนายออกไง.....”

“แล้วถ้ามันเลอะข้างล่างล่ะ”        
            สายตาคมก้มลงมองส่วนนั้นที่ลู่หานนั่งทับอยู่ ท่าทางของลู่หานตอนนี้คือขาเรียวทั้งสองข้างอ้าออกสอดรัดเอวแกร่งของเซฮุนเอาไว้
            ท่าแบบนี้มันล่อแหลมมากเลยนะ....



“ฉันก็จะใช้ลิ้น.....เลียให้มันสะอาดยังไงล่ะ”
            พูดเพียงเท่านั้นลู่หานก็ประคองศรีษะของเซฮุนที่อยู่ต่ำกว่าใบหน้าของตนเล็กน้อยให้เข้ามาจูบอีกครั้ง นิ้วเรียวทั้งห้าก็สอดเข้าที่กลุ่มผมของเซฮุนเอาไว้ เพื่อที่จะได้บดจูบลงไปได้อย่างถนัด

            ลู่หานดึงเสื้อฮู้ดของเซฮุนให้หลุดพ้นออกมาทางศรีษะแล้วเหวี่ยงมันลงไปบนพื้น ก่อนที่ร่างบางจะเอี่ยวตัวหันหลังกลับไปหยิบแก้วไวน์แดงที่ตนเองวางพักเอาไว้บนโต๊ะขึ้นมาก่อนจะราดลงที่อกแกร่งของร่างสูงช้า สารธารน้ำสีแดงๆของไวน์ไหลรดรินทั่วกายของอีกคนอย่างนึกสนุก ลู่หานค่อยๆราดลงจนมันเริ่มไหลลงไปเลอะที่พื้นเต็มไปหมด จนกระทั่งไวน์ไหลรดเต็มทั่วตัวของเซฮุนแล้ว



“โอ๊ะ! ..... ฉันขอโทษ..ลืมไปว่ามันแพงไม่น่าเล่นเลย”
            มือบางของลู่หานวางแนบลงบนเนินอกทั้งสองของเซฮุน ค่อยๆขยับนิ้วไปมาบนยอดอกที่เต็มไปด้วยไวน์แดงเบาๆอย่างนึกสนุก


“เล่นเป็นเด็กเลยนะลู่หาน หึ”
            เซฮุนยิ้มเยาะอย่างมีความสุขที่ได้เห็นร่างบางร่อนเอวไปมาอยู่บนตักของเขา

            เขาไม่นึกเสียดายไวน์ที่ลู่หานเล่นหรอก เพราะว่าอะไรก็ตามที่เขาทำแล้วพอใจผมก็ยอม


“อ่า อื้มมมมมม”
            ไม่รอช้าให้เสียเวลาร่างบางก้มลงเลียทั่วยอดอกของเซฮุนไปมาลิ้นร้อนตวัดตรงส่วนที่ชูชันจนเริ่มแข็งขึ้นมาของเซฮุนอย่างรู้งาน ค่อยๆเลียไปมาช้าๆจนเซฮุนถึงกับต้องครางออกมาในลำคอด้วยความสุขสมกับสิ่งที่ลู่หาน



“อ่า....ซี๊ด...เบาๆ”


“อื้อออ”
            ฟันคมเผลอขบกัดที่ยอดอกของร่างสูงเบาๆจนเซฮุนต้องออกแรงบีบที่เอวของลู่หานแน่นจนเกิดเป็นรอยแดง เขาไม่นึกว่าลู่หานจะทำจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นความเจ็บที่ได้รับมันก็ยังไม่เท่าความสุขที่ได้จากการเสพสมร่างบางในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย


“อื้อออ......”

“ล...ลู่หาน.....”

อื้มมม ตัวนายหวานมากเลย”
            ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาพูดกับเซฮุนเพียงเล็กน้อยก่อนที่ร่างบางจะวนจูบและแลบลิ้นเลียที่ผิวเนื้อเนียนของเซฮุนอยู่อย่างนั้น



“ฉันอย่างชิมตัวนายบ้าง.....”
            เซฮุนเอ่ยปากของลู่หานยามที่ร่างเล็กเริ่มจูบซับลงมาที่หน้าท้องของเขาแล้ว


“อื้อออ ยังไม่ให้ชิม”
            ร่างบางสั่งห้ามเพียงแค่นั้นก่อนที่ร่างทั้งร่างจะเคลื่อนลงไปนั่งที่พื้นระหว่างขาของเซฮุน ใบหน้าหวานกดจูบลงที่ใจกลางของร่างสูงผ่านชั้นผ้าหนาของเซฮุน ในตอนนี้ส่วนนั้นของเซฮุนเริ่มแข็งขึ้นมามากแล้ว นิ้วเรียวจึงค่อยๆถอดกางเกงของเซฮุนออกปลดมันลงมากองเอาไว้ที่พื้น หลังจากนั้นลู่หานก็จัดการถอดชั้นในตัวบางของเซฮุนออกมา จังหวะที่ขอบชั้นในหลุดออกมาส่วนนั้นที่แข็งยาวก็แทบจะกระแทกเข้าที่หน้าของลู่หานอยู่แล้ว


“อ๊ะ! “ ร่างบางร้องอุทานออกมาเบาๆเมื่อสิ่งที่อยู่ในระดับสายตาของเขาตอนนี้คือส่วนนั้นของเซฮุนที่ลู่หานคุ้นเคยกับมันมาบ้าง
            ก็สามครั้งแล้ว จะไม่ให้ชินก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วแหละ


“อื้อ....ลู่หาน”
            มือหนาลูบกลุ่มผมของลู่หานเบาๆเพื่อระบายอารมณ์ในยามที่ใบหน้าหวานอยู่ใกล้กับส่วนนั้นของเขาเพียงไม่กี่เซน
            ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะให้ลู่หานอมมันเข้าไปเร็ว เพราะมันแข็งรอนายอยู่นานแล้วนะเจ้าหญิง



“รินไวน์ให้หน่อยสิ”
            ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยขอกับเซฮุนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ร่างสูงเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เอื้อมมือไปเปิดขวดไวน์ที่มีราคาสูงถึงเกือบครึ่งแสนขึ้นมารินใส่แก้วไวน์จนเต็มก่อนจะยกขึ้นมาส่งให้กับลู่หานที่นั่งอยู่ระหว่างขาของเขาโดยที่เซฮุนก็ไม่รู้ว่าลู่หานต้องการจะเล่นอะไรแผลงๆอีก


“อ๊ะ ....”

“ฮ่ะๆ ......แค่นี้ฉันก็จะได้กินของนายแล้วนะ”
            แทบไม่ทันได้คาดคิดลู่หานก็จัดการรินไวน์ลงบนแกนกายของเซฮุนที่ตั้งชันโด่งขึ้นมา น้ำสีแดงที่เปรอะเต็มตัวของเซฮุนไปหมดแล้วยามนี้มันกลับไหลรินลงมาตามความยาวของส่วนนั้นเป็นสาย ลู่หานรินไปก็ก้มลงเลียไวน์ที่หยดลงมาจากแกนกายของเซฮุนไปด้วย เล่นเอาเซฮุนที่ไม่เคยมีเซ็กส์ที่แปลกประหลาดแบบนี้มาก่อนต้องจิกเท้าลงบนพื้นอย่างอดใจไม่ไหว


“อ๊ะ ...อ่า.....อื้มมมม....อย่างนั้นแหละ”

“อึกๆๆ” โพรงปากบางเข้าครอบครองที่แกนกายแสนหวานของเซฮุนไปด้วยจนสุดลำ
            เมื่อรู้สึกว่ารสชาติของไวน์เริ่มหมดลู่หานก็จัดการราดมันลงไปอีก เรียวปากบางขบงับที่ส่วนหัวเบาๆ จนร่างบางรู้สึกได้ถึงแรงบีบที่หัวไหล่จากมือของเซฮุนแรงๆ อารมณ์คงจะถึงขีดสุดแล้วล่ะสิ


“อ๊าสสส์ ลู่หาน...อ่า เร็วอีก อ่า”

“อึก อึก อึก....”
            หัวของลู่หานผงกขึ้นลงเร็วๆตามคำขอของเซฮุนทันที เส้นเลือดที่เริ่มปูดขึ้นมาตรงส่วนนั้นทำให้ลู่หานรู้ได้ทันทีเลยว่าตอนนี้เซฮุนกำลังกัดฟันอดทนอดกลั้นเอาไว้จนกว่าไวน์ในแก้วจะหมด ลู่หานคายแกนกายออกมาแล้วราดไวน์ลงไปทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าประมาณห้ารอบได้จนกระทั่งเสียงร้องของเซฮุนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ



“อ๊าสสส์ ซี๊ดดดดด สุดยอด อื้ออออออ ลู่หาน......อ๊าสสสสสส์!!!!!”


            เสียงร้องระบายความอึดอัดของเซฮุนดังขึ้นมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ร่างสูงจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มปากของลู่หานในตอนนี้น้ำรักไหลปนออกมาพร้อมกับไวน์ที่คาอยู่ในปากของลู่หานทำให้ตอนนี้รสชาติของมันช่างหวานขึ้นไปอีกเรื่อยๆ


“ชอบมั๊ย?”
            ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นมาถามเซฮุนที่ก้มลงมามองลู่หานด้วยใบหน้าที่หอบแรงๆ ก่อนที่มือหนาจะกอดกระชับร่างของลู่หานขึ้นมา ร่างสูงถลกดึงเอาผ้าปูโต๊ะที่มีอาหารวางเรียงรายอยู่เต็มไปหมดให้มันหล่นลงไปบนพื้นซะ  เสียงแตกกระจายของจานอาหารดังขึ้นมา แต่ร่างทั้งสองที่กำลังกอดรัดปล้ำจูบกันอยู่ไม่ได้สนใจเลยสักนิด ร่างสูงยกร่างบางขึ้นมานั่งบนโต๊ะอาหารที่เป็นหินอ่อน ผลักให้นอนลงราบไปบนโต๊ะที่ว่างเปล่าก่อนจะก้มลงทาบทับตามลงไป


“ซาดิตส์เหมือนกันนะ......”
            ร่างบางยกยิ้มที่มุมปากเบาๆ แขนเล็กก็คล้องคอเซฮุนให้ลงมาจ้องตาเขาเอาไว้ ริมฝีปากที่เพิ่งผ่านการจูบที่ร้อนแรงไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบเมื่อกี๊เริ่มบวมช้ำจนแดงเห่อดูเซ็กซี่ไม่ใช่เล่น
            โครตหลงเลยว่ะ ลู่หานทั้งเอ็กซ์และเซ็กส์จัดขนาดนี้ มีเหรอเซฮุนจะปล่อยให้ไปไหนง่ายๆ


“โอ๊ย!!!”
            เสียงร้องของลู่หานดังขึ้นมาอย่างน่าตกใจก่อนที่มือบางจะยกขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าตอนนี้ปลายนิ้วนางของลู่หานโดนเศษกระจกเล็กๆที่มาจากเศษแก้วที่เซฮุนปัดแตกหลนพื้นแล้วมันดันเหลือเศษอยู่บนโต๊ะบาดเข้าให้

“เจ็บมั๊ย??” เซฮุนเมื่อเห็นเลือดเริ่มไหลซึมออกมาจากปลายนิ้วของคนรัก ร่างสูงก็รีบจับขึ้นมาดูด้วยความเป็นห่วง

“ดูดให้ที....เลือดมันไหล”
            นิ้วเรียวยื่นขึ้นไปแตะที่ริมฝีปากด้านบนของอีกคน เซฮุนที่เห็นสายตาอ้อนๆบวกกับน้ำตาที่เอ่อคลอเต็มลูกกระตาของลู่หานแล้วก็ยิ่งสงสารจับใจ เลยยอมอ้าปากดูดเลือดออกให้


“อ่า.....ซี๊ดด เจ็บจัง”
            ลู่หานทำหน้าเคลิ้มกัดปากร้องโอดครวญจนเซฮุนเหมือนจะดูออกอยู่ว่าลู่หานต้องการจะยั่วเขาชัดๆ เรื่องแผล
อะไรนี่มันก็แค่นิดเดียวเอง

“อื้มมม”
            นิ้วเรียวชักเข้าออกจากโพรงปากของเซฮุนอยู่อย่างนั้นจนชุ่มน้ำลายเต็มไปหมด


“งื้ออ.....แสบอ่ะ”

“อื้มม” เซฮุนถอนปากออกมามาจากนิ้วของลู่หาน

“ยั่วเก่งขนาดนี้ เคยไปทำกับคนอื่นรึป่าว”

“ไม่ต้องรู้หรอก.....ตอนนี้ฉันเอากับนายอยู่ก็พอ” ลู่หานพูดออกไปแบบตัดบท
            ร่างสูงเมื่อเห็นว่าอารมณ์ของตัวเองเริ่มกลับมาอีกครั้ง เซฮุนก็ไม่รอช้าค่อยๆละเมียดปลดกระดุมเสื้อของลู่หานออกมาช้าๆทีละเม็ดๆ จนกระทั่งยอดอกสีหานของลู่หานปรากฎให้เห็นต่อสายตาของเซฮุน มือหนาแหวกสาบเสื้อทั้งสองข้างออก แต่ยังไม่ถอดออกมาจากตัวของลู่หานเพราะเกรงว่าเวลากระแทกแผ่นหลังขาวๆจะไปเสียดสีกับพื้นโต๊ะจนเป็นรอยแดง ซึ่งเซฮุนไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น



“อื้ออ.....”
            มือหนาลงมาดึงกางเกงของลู่หานออก จนมันหล่นลงไปอยู่ที่พื้น
            แกนกายที่มีขนาดเล็กกว่าของตนเองเล็กน้อยเริ่มขยายขึ้นมาจนลู่หานหน้าแดงทันทีด้วยความอายที่เซฮุนเอาแต่จ้องอยู่ที่ส่วนนั้นอยู่อย่างนั้น


“จับไว้แน่นๆนะ ..... ฉันใส่ไม่ยั้งแน่”
            เซฮุนเอ่ยเตือนลู่หานเอาไว้ ก่อนที่ร่างสูงจะจัดการยกขาเรียวของลู่หานขึ้นมาตั้งชันอยู่บนโต๊ะ ค่อยๆแหวกออกจนอ้ากว้างๆพอให้เซฮุนแทรกตัวเข้าไปได้ มือบางทั้งสองข้างของลู่หานก็จับเข้าที่ขอบโต๊ะทั้งสองข้างเอาไว้เตรียมรอรับสิ่งที่จะเข้ามาในร่างกายของเขาในไม่ช้านี้


“อ่า.......เซฮุน....อื้อ...ไม่ต้องเปิดทาง...ข...เข้าเลย....”
            ร่างบางเอ่ยบอกเสียงสั่นเครือ ในตอนนี้ลู่หานแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว อยากให้เซฮุนกระแทกกายเข้ามาจะแย่อยู่แล้ว 



“ถ้ามันฉีก......ฉันจะดูแลนายเองนะ เจ้าหญิงของผม”
            เซฮุนก้มลงจูบที่ริมฝีปากของลู่หานอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาจะประคองแกนกายขึ้นมาชักขึ้นลงสองสามทีก่อนจะจัดการดันมันเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังที่ยังคับแคบอยู่ไม่ได้เบิกทางเลยแม้แต่น้อยทำเอาลู่หานสั่นผวาไปทั้งตัวเพราะความเจ็บที่ตนเองคาดไม่ถึง



“อื้ออออออ!!!!!!!!!! เซฮุน!! เจ็บ! อ๊ะ”
            มือบางจับเข้าที่ขอบโต๊ะแน่นเพื่อระบายความเจ็บที่ช่องทางด้านหลังของตนเอง มันเจ็บเหลือเกิน ไม่ไหวแล้วนะ ฮือออออออ


“อ่า......ค่อยๆหายใจสิ นายหายใจเร็วขนาดนี้มันรัดจนฉันจะเสร็จอยู่แล้วนะ”

“อ๊า” >//////<
            ลู่หานค่อยๆตั้งสติดีๆ ก่อนจะควบคุมลมหายใจให้เป็นจังหวะทำให้ตอนนี้เซฮุนสามารถแทรกกายเข้าไปได้แล้วจนสุด แต่ทว่าส่วนนั้นของเซฮุนก็ยังไม่สามารถขยับเข้าออกได้

“อื้อออ อึดอัด....อ่า.... “
            ลู่หานแทบจะไม่สามารถระบายออกมาเป็นคำพูดได้มากกว่านี้อีกแล้ว


“อ่า....อ้ะ”
            เมื่อร่างสูงเริ่มจับจังหวะได้แล้วสะโพกสอบก็เริ่มขยับเข้าออกช้าๆ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป จนเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนเปลี่ยนไปเป็นแรงกระแทกอย่างหนักหน่วง เสียงเนื้อที่กระทบกันอย่างรุนแรงยิ่งเป็นตัวผลักดันให้รสชาติเซ็กส์ของทั้งคู่ร้อนแรงมากขึ้นๆไปอีก


“อ๊าสส อ่า.....เซฮุน งื้อออ “

“อ่า...ซี๊ดด อ่า.......ลู่หาน”
            เอวหนาขยับแรงๆจนโต๊ะอาหารสั่นเสียงดังเพราะแรงโยกที่โหมแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้องที่กระเส่าดังออกมาจากปากลู่หานไม่หยุดหย่อน จนในที่สุดร่างสูงก็ผ่อนแรงลงเปลี่ยนเป็นกระแทกที่จุดกระสันเน้นๆ และแล้วร่างบางก็ปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องของเซฮุนทันที


“อ๊าสสสสสสส์”


“อ่า...อ้า.....” ร่างสูงก็เช่นกันเมื่อรู้สึกถึงอารมณ์ที่สุดยอด น้ำรักสีขาวขุ่นก็ถูกฉีดเข้ามาในร่างกายของเซฮุนทันทีจนมันย้อยลงมาเลอะเปรอะเปื้อนเต็มพื้นไปหมด 



กลับไปอ่านต่อที่บทความ