NC
ร่างบางรวบรวมแรงทั้งหมดถีบอีกคนให้ออกไปทันที
ฝ่าเท้าน้อยยันเข้าที่หน้าท้องของอีกคนก่อนที่เสี่ยวลู่จะลุกออกมาจากโซฟาแล้วรวบสาบเสื้อนอนสีฟ้าทั้งสองข้างเข้ามาปิดไว้
แม้แต่เจ้าตัวก็ยังไม่รู้เลยว่ามันหลุดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่
คงจะเป็นเพราะฝีมือไอ้คนมือไวอย่างนายแน่ๆ
“จะขัดขืนทำไมวะ! ก็เห็นทุกทีก็นอนอ้าขาให้กูเอาเอง!”
เซฮุนเริ่มจะหงุดหงิดเต็มทนเลยลุดขึ้นมาด่าทออีกคนอย่างแรง
ร่างบางที่ได้ยินดังนั้นก็แทบจะหน้าเสียไปเลยทันที
นี่นายเห็นฉันมีค่าแค่นั้นน่ะเหรอ เหอะ!
คนอย่างนายอย่าหวังเลยว่าจะมีใครรักจริงน่ะ
“ออกไป! อย่าก้าวเข้ามานะ”
เสี่ยวลู่เดินถอยหลังขยับไปตรงทางขึ้นบันไดชั้นสอง แต่ทว่าร่างสูงก็ยังเดินตามเข้ามาติดๆ
“ไม่! นายคือลู่หาน นายคือเมียฉัน จำไว้”
“ไม่นะ”
เพี๊ยะ!
เมื่อเห็นท่าไม่ดี
เสี่ยวลู่เลยตัดสินใจฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของอีกคนจนหน้าหันไปทันที
เรี่ยวแรงของเสี่ยวลู่ไม่ใช่น้อยๆ
ถึงขนาดที่ใบหน้าของอีกคนขึ้นรอยแดงได้นี่ก็ไม่ใช่เล่นๆนะ
“หวงตัวนักใช่ป่ะ!”
“อ๊ะ”
ไม่รอช้าเซฮุนรีบกระชากร่างของอีกคนเข้ามา
ก่อนที่จะจัดการเหวี่ยงให้ล้มลงไปนอนบนโซฟาตัวเดิมอีกครั้ง ร่างบางที่ตอนแรกไม่ทันคิดว่าจะเป็นแบบนี้ก็ได้แต่ถอยหนีไปติดกับที่วางแขนจนในที่สุดเซฮุนก็เดินขึ้นตามมาบนเบาะจนได้
“ออกไป”
“ลู่หาน!”
เพราะความโมโห ร่างสูงจึงจับที่ข้อเท้าเล็กของร่างบางให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ
ก่อนจะทำการแทรกตัวเข้าไประหว่างขาของอีกคน
จัดการดึงเอากางเกงนอนขายาวที่เป็นยางยืดออกมาให้พ้นจากเรียวขาขาวๆนั่นซะ
“ฉันไม่ใช่ลู่หาน!” ปากก็พร่ำบอกแต่ว่าไม่ใช่ลู่หาน
ทั้งๆที่จริงๆแล้วก็คือคนๆเดียวกัน
“แน่ใจนะว่าไม่ใช่ลู่หาน” ฝ่ามือหนาลูบวนอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวภายใต้ชั้นในของอีกคนไปมา
“ฮึก! ออกไป!” เสี่ยวลู่กัดฟันพูดไล่อีกคนให้ออกไป
แต่ทว่ามือนั้นก็ยังเอาแต่ลูบวนอยู่นั่นจนบางครั้งมือหนาก็เผลอรูดขึ้นลงตามความยาวของอีกคนด้วย
“อ๊ะ!”
ไม่รอให้เสียเวลา ร่างสูงจับพลิกร่างของอีกคนในท่าคุกเข่าสูง
แขนทั้งสองข้างของร่างบางก็ยันกับที่วางแขนของโซฟาเอาไว้
บั้นท้ายมนๆก็โก่งขึ้นมารองรับมือหนาทั้งสองข้างที่จับประคองสะโพกทั้งสองข้างเอาไว้
“อย่า”
“อื้อ!”
ร่างสูงไม่พูดอะไร เอาแต่เลื่อนมือไปลูบไล้ที่ส่วนด้านหน้าของอีกคนจนน้ำไหลออกมาซึมเปียกแฉะเต็มชั้นในตัวบางเต็มไปหมด
“ถ้าไม่ใช่ แล้วจะมีอารมณ์ทำไม”
“เลว...” ร่างบางก้มหน้าลงมองส่วนนั้นที่มีมือของเซฮุนลูบคลึงอยู่
ใบหน้าที่โกรธจัดของเสี่ยวลู่จนแดงก่ำขึ้นมา แต่ทว่าเซฮุนก็คงไม่สนใจหรอก
เพราะตอนนี้ร่างสูงกำลังบ้า บ้ามากๆ
นิ้วเรียวเกี่ยวชั้นในของอีกคนลงมาจนไปกองอยู่ที่ข้อพับของร่างบาง
มือหนาค่อยๆแหวะร่องที่เผยให้เห็นช่องทางรักที่ขมิบอยู่
นิ้วเรียวก็ค่อยๆลูบไปมาที่ปากทางนั้นทันที
“อ๊ะ..อ่า”
แต่แล้วร่างบางที่สกัดกั้นอารมณ์เอาไว้อยู่นานก็เผลอร้องครางออกมาจนได้
แรงขัดขืนอะไรก็หายไปหมดเพราะที่ยังเหลืออยู่ตอนนี้ก็คงจะเป็นอารมณ์แห่งความเสียวเพียงเท่านั้น
“อ๊ะ...อื้ออ”
รอเพียงไม่นานนิ้วเรียวก็สอดเข้ามาในช่องทางด้านหลังช้าๆ
ค่อยๆสอดเข้าไปจนปลายนิ้วสัมผัสเข้ากับผนังร้อนนุ่มๆในตัวของอีกคน
ร่างบางที่ทนไม่ไหวก็เลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปกอบกุมทับมือของเซฮุนที่กำลังรูดรั้งที่ส่วนนั้นของเขาอยู่
สองมือช่วงกันขยับขึ้นลงจนน้ำใสๆไหลลงมาชะโลมรดเต็มความยาวของแก่นกายของร่างบางลงมาเรื่อยๆ
“อ๊า...อื้อ อื้อ อ๊าส์”
“ทนไม่ไหวถึงขั้นต้องช่วยตัวเองเลยเหรอ หืม”
นิ้วเรียวที่สอดเข้าไปในร่างของเสี่ยวลู่จากทางด้านหลังถูกชักออกมาก่อนจะค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อชุดนอนของอีกคนที่ยังไม่ได้ถอด
ฝ่ามือร้อนๆนั่นๆลูบวนที่แผ่นหลังของร่างบางอย่างหลงใหล
“อ่ะ...อ..อื้อ อ๊าส์!”
ร่างบางอ้าปากร้องลั่นเมื่อเริ่มดำเนินมาจนจุดสูงสุด
แรงขยับของมือทั้งสองรัวเร็วขึ้นจนในที่สุดร่างบางก็ปล่อยออกมาจนได้
เมื่อเห็นดังนั้นเซฮุนก็เริ่มถอดกางเกงของตัวเองลงควักเอาแก่นกายที่แข็งชันขึ้นมาออกมาถูวนที่ช่องทางของคนที่เขาคิดว่าเป็นลู่หานไม่ใช่เสี่ยวลู่
“อื้อ อ่า”
แก่นกายขนาดใหญ่ถูกใส่เข้ามาในช่องนั้นอย่างรวดเร็วทั้งยังไม่รอให้เสี่ยวลู่ได้ปรับตัวเพราะเซฮุนคิดว่านี่คือลู่หาน
ได้กันมากี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วก็คงไม่ต้องเสียเวลาอารัมบทอะไรมาก
พอสอดเข้าไปจนสุดก็จัดการใส่ไม่ยั้งเพราะยังไงร่างบางก็คงจะชินกับส่วนนั้นของเขาแล้ว
“อ๊ะๆ อ๊ะ..ฮ่ะ...แฮ่ก....อ๊ะ”
เสียงร้องครางกระเส่าของเสี่ยวลู่ดังขึ้นมาแข่งกับเสียงหน้าขาของเซฮุนที่กระทบกับบั้นท้ายของเขาจนดังลั่น
“อ่า....ลู่หาน.”
จับสระโพกมั่นกระแทกลงไปให้สุด
แรงตอดรัดตรงส่วนนั้นของร่างบางยังคงทำงานได้ดี
“อ๊ะ อ๊ะ....พอ..พอแล้ว ไม่เอา อ๊ะ”
ปากก็บอกว่าไม่เอาแต่เสียงที่ร้องออกมามันกับสวนกับสิ่งที่พูดเป็นที่สุด
ร่างสูงจัดการกระแทกไปด้วยก่อนจะปล่อยมือออกมาแล้วจับที่ปลายเสื้อยืดของตัวเองถอดออกมาจากศีรษะแล้วเหวี่ยงมันลงพื้นไปซะ
สะโพกสอบก็กระแทกเข้าหาร่างบางไม่ยอมหยุด
“อ่าๆ”
ร่างสูงค่อยๆรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิดก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งแล้วจัดการให้ร่างบางนั่งทับโดยที่ส่วนนั้นก็ยังไม่ขาดจากกัน
เสี่ยวลู่ที่เริ่มหมดแรงเลยเอนตัวลงไปซบที่หน้าอกของเซฮุนอย่างเหนื่อยล้า หลับตาร้องออกมาอย่างไม่มีสติ
จมูกเล็กที่หันหน้ามาคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอของเซฮุน
จนร่างสูงทนไม่ไหวต้องเชยข้างขึ้นมารับจูบจนได้
“อื้อๆ....อื้อ....อื้มม”
เสียงสอดใส่ของส่วนนั้นยังคงดังไม่หยุดหย่อนจนในที่สุดร่างสูงก็เริ่มเพิ่มจังหวะกระแทกขึ้นไปหนักขึ้นๆ
จนร่างบางที่ร่อนสะโพกหันแผ่นหลังแนบชิดกับอกแกร่งตัวสั่นเทิ้มไปหมด
ในจังหวะที่ร่างสูงจัดการปล่อยน้ำสีขาวเข้ามาจนเต็มช่องทางรักของเขา
“แฮ่ก...”
เสี่ยวลู่ทิ้งตัวนอนพิงกับอกของเซฮุนเพราะความเหนื่อย
ร่างสูงที่เห็นดังนั้นก็ดึงรั้งเอวของร่างบางให้นั่งทับตักของเขาดีๆเมื่อส่วนนั้นหลุดออกมาแล้ว
“เหนื่อยล่ะสิ”
ฝ่ามือหนาลูบกลุ่มผมสีแดงที่เอนลงมาซบเขาอยู่เพื่อปลอบโยนให้หายเหนื่อยเพราะเอาแค่นี้มันยังไม่พอหรอก
“อ๊ะ!”
ปล่อยให้เวลาผ่านไปเพียงห้านาที
ร่างสูงก็จัดการช้อนร่างของเสี่ยวลู่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนในท่าของเจ้าสาวก่อนจะพาลุกขึ้นยืนอุ้มขึ้นมาเตรียมที่จะเดินไปที่บันไดแล้ว
“จะไปไหน...”
ร่างบางที่ยังไม่หายเหนื่อยดียกมือขึ้นคล้องคออีกคนเอาไว้กลัวตก
“ก็ว่าจะขึ้นไปต่อกันบนห้อง
แต่...ฉันคงทนอุ้มร่างที่โป๊เปลือยของนายไปจนถึงห้องไม่ได้หรอก”
“หมายความว่าไง” ดวงตากลมโตจ้องมองที่ใบหน้าของเซฮุนเขม็ง
อาการเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อร่างสูงจัดการวางอีกคนไว้ที่บันไดขั้นที่อยู่ตรงกลาง
ก่อนจะจัดการผลักร่างบางให้เอนลงไปตามความชันของบันไดที่จะพาเขาขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน
“ไม่” ร่างบางส่ายหัวไปมา พยายามปฏิเสธว่ายังไงเขาก็ไม่เอาตรงนี้เด็ดขาด
“อ้าขา!”
“ไม่!”
เมื่อคำสั่งของเซฮุนไม่เป็นผลร่างสูงเลยจัดการถ่างขาของลู่หานออก
น้ำใสๆที่ยังไหลออกมาจากช่อทางนั้นไม่ยอมหยุดจนมันเลอะเปรอะเต็มบันไดไปหมด
“อ๊ะ!”
เมื่อจัดแจงท่าทางให้เข้าที่แล้ว
ร่างสูงก็คว้าเอาขาเรียวข้างหนึ่งของร่างบางขึ้นมาพาดบ่าเอาไว้
แก่นกายที่เริ่มแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งจัดการรูดรั้งอยู่สองสามทีแล้วสอดเข้าไปในช่องทางนั้นอีกครั้ง
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ......”
ไอ้คนซาดิสต์! นายมันโรคจิตที่สุดเลย!
“ฮ่ะ....อื้อ”
ร่างสูงขยับสะโพกเข้าหาร่างบางถี่ๆ
ซอยเข้าไปจนเสียงร้องของอีกคนดังขึ้นมาอีกครั้ง
แผ่นหลังบางของเสี่ยวลู่ก็เสียดสีกับขอบบันไดจนเจ็บไปหมด
แต่ก็เอ่ยปากร้องขออะไรไม่ได้เมื่อเซฮุนไม่ยอมหยุดเอาแต่ใส่เข้ามาอยู่อย่างนั้น
เซฮุนซอยสะโพกเข้าหาถี่ๆ จนร่างบางเกร็งตอดรัดเอาไว้ด้วยความเสียว
ยิ่งเสียวมากของเหลวที่ปลายแก่นกายของร่างบางก็ไหลออกมามาก
“อ๊ะๆๆ.....เซ...ฮุน....อื้อออ...”
“ไม่ไหวแล้วว่ะ อ๊าส์”
ไม่ทันที่เซฮุนจะพูดจบร่างสูงก็จัดการปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับส่วนนั้นของเสี่ยวลู่ที่ไหลออกมาเต็มหน้าท้องของร่างบางเหมือนกัน
กลับไปที่หน้าบทความ
