NC
พูดจบ เซฮุนก็ปลดกางเกงของตัวเองลงมาจนถึงหัวเข่าพอให้ส่วนนั้นได้โผล่ออกมาได้แค่นั้น
มือหนาก็รูดกางเกงของลู่หานออกมาบ้าง ในที่สุดร่างเล็กก็เปลือยเปล่าไม่เหลือเสื้อผ้าที่พอจะปิดกายเอาไว้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว
หวงจื่อเทารู้สึกสงสารลู่หานเหลือเกิน
สายตาของลู่หานที่หันมามองทางเขาเหมือนกับว่าต้องการที่จะบอกว่าให้นั่งลงรอเขาอยู่ตรงนั้น
ไม่ต้องเข้ามาช่วยเพราะถ้ายิ่งเทาเข้ามาอีกลู่หานรู้ดีว่าร่างสูงต้องยิ่งทำร้ายเข้ายิ่งไปกว่านี้แน่นอน
“อ๊าสสสสสสส์!!!!!!!!!!! เซฮุน อึก!!!” เสียงหวีดร้องดังลั่นเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สอดเข้ามาที่ช่องทางรักด้านหลังของลู่หาน
เซฮุนไม่บอกอะไรเขาเลย ไม่พูดสักคำ ไม่แม้แต่จะส่งนิ้วเข้ามาเบิกทางก่อนเลยสักนิด
เสียงร้องของลู่หานยิ่งทำเอาจื่อเทาที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกตัวนึงต้องหันหน้าหนีไปทางอื่น
ทนดูไม่ได้กับภาพตรงหน้าแต่ที่ยังไม่ออกไปไหนก็เพราะเขารอแค่ให้ลู่หานพูดว่าไม่ไหวแล้วให้เขาไปช่วยอีกครั้ง
แค่นั้นเขาก็จะไม่รีรออะไรเลย
เขาอยากช่วยลู่หานให้พ้นๆไปจากคนอย่างเซฮุนเหลือเกิน
“อ๊ะ...อ๊ะ....อึก....” เสียงสั่นกระทบของโซฟาที่อยู่ติดผนังห้องดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกันยิ่งทำให้เซฮุนพอใจมากยิ่งขึ้นไปอีกกับเซ็กส์ระหว่างเขากับลู่หานในตอนนี้
แต่แล้วร่างสูงก็เอะใจขึ้นมาว่าทำไมที่ช่องทางนั้นมันถึงไม่คับแน่นเหมือนเดิม
.... หรือว่าอาจจะเป็นเพราะลู่หานได้กับมันมาแล้ว !
“นี่เอากันจนหลวมเลยสินะ....เหอะ!!!
หน้าไม่อาย!! “
แรงผลักที่อกของเซฮุนเพิ่มมากขึ้นเมื่อลู่หานรับรู้ได้ว่าเซฮุนคิดว่าเขามีอะไรกับจื่อเทาแล้ว
ทั้งๆที่ความจริงแล้วสาเหตุที่ช่องทางของเขามันไม่รัดท่อนกายของเซฮุนเหมือนกับครั้งแรกๆก็เป็นเพราะเขานั่นแหละ!!!!
เพราะนายไม่ใช่เหรอที่ทำให้ฉันเสียตัวจนนับครั้งไม่ถ้วน
และผู้ชายที่เอาฉันทุกครั้งมันก็คือนายไม่ใช่เหรอ!!!!!!!!!! โอเซฮุน!!!!!
จื่อเทาที่ได้ยินคำพูดที่ดูถูกจากเซฮุนดังขึ้นมาทำให้ร่างสูงต้องหันกลับไปมองที่ทั้งคู่อีกครั้ง
ในที่สุดภาพของคนสองคนที่กำลังร่วมรักกันอยู่ก็ปรากฏขึ้นมาต่อหน้าเขา
ภาพช่องทางสีสวยของลู่หานที่มีส่วนนั้นของเซฮุนกำลังคาอยู่เอาไว้มันก็ยิ่งทำให้ส่วนนั้นของจื่อเทาเริ่มแข็งขืนขึ้นมาแล้วเหมือนกัน
จื่อเทาก็ผู้ชายคนหนึ่ง
ยิ่งได้มาเห็นอะไรแบบนี้ต่อหน้าต่อตาแล้วมีเหรอที่เขาจะไม่มีอารมณ์ร่วมไปด้วย
ร่างสูงค่อยๆปลดกางเกงยีนส์ของตัวเองออก
มองภาพการเคลื่อนไหวที่เข้าออกของคู่รักตรงหน้าไปด้วย ภาพในหัวก็พลันจินตนาการขึ้นมาช้าๆ
มือหนาควักเอาท่อนเอ็นของตนขึ้นมาชักขึ้นชักลงช้าๆ ค่อยๆช่วยตัวเองตามไปด้วย
“อ๊ะ...พ...พอที.....”
ลู่หานกัดฟันเกร็งที่ช่องทางนั้นให้มันรัดกายของเซฮุนเอาไว้เพื่อลบคำครหาที่คิดว่าเขามีอะไรกับจื่อเทาซะ
ทั้งๆที่มันไม่ใช่ ดวงตาที่เจือไปด้วยคราบน้ำตาที่ไหลออกมา ก็ค่อยๆหันไปสังเกตที่ร่างสูงของเทาจนลู่หานเห็นภาพที่เทาช่วยตัวเองอยู่ตรงโซฟาตัวนั้น
ท....เทา....ช่วยตัวเองอยู่....ในขณะที่เขา....กำลังมีอะไรกับเซฮุน
“....ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้
คนมันเคยเจอมาหลายคนแล้วทำไมฉันจะไม่รู้”
พูดจบเซฮุนก็ปล่อยน้ำรักเข้ามาในร่างของลู่หานจนมันไหลย้อยเลอะบนโซฟาเต็มไปหมด
ลู่หานเงยหน้ามองค้อนใส่เซฮุนอย่างไม่สบอารมณ์ ไม่ได้มีความสุขกับเซ็กส์ครั้งนี้เลยสักนิด
เขาห่วงเทาห่วงความรู้สึกของเทา ลู่หานพาเทามา ลู่หานก็ต้องดูแลเขาสิ
“ออกไป....”
เสียงเล็กที่สั่นเครือพูดกับเซฮุนที่ยังไม่ยอมชักส่วนนั้นออกไป
“เอาของๆนายออกไปจากตัวฉันซักที!!!!”
ลู่หานผลักเซฮุนออกไปจนส่วนนั้นหลุดออกมาจากช่องทางที่บอบช้ำนั้นซะ
ก่อนที่ร่างสูงจะเสียหลักลงไปนั่งอยู่ที่โซฟาทันที
ร่างเล็กของลู่หานวิ่งเข้ามาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเทาที่กำลังชักส่วนนั้นอยู่สีหน้าของเทาก็ดูจะตกใจอยู่มาก
ที่อยู่ๆลู่หานก็เลือกที่จะวิ่งมาหาเขาทั้งๆที่ก็เพิ่งจะเสร็จสมจากเซฮุนมาหมาดๆ
ลู่หานถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจค่อยๆดึงมือของเทาออกมาจากส่วนนั้นแล้วกุมมือประคองส่วนนั้นเอาไว้เอง
ร่างสูงถึงกับตัวแข็งทื่อแทบคิดไม่ถึงว่าลู่หานจะกล้าทำกับเขาทั้งๆที่แฟนตัวเองก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้น
“ลู่..หาน....อ่า...” เทาหลุดครางออกมาเสียงสั่น
“เชี่ยแม่ง!!!!” เซฮุนถึงกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย
ไม่อยากจะเชื่อว่าลู่หานจะทำตัวแย่ถึงขนาดนี้
เซฮุนที่ทนเห็นภาพลู่หานช่วยเทาอยู่ได้ไม่นาน
ร่างสูงก็ลุกขึ้นยืนแล้วปลดกางเกงของตัวเองออกไปให้พ้นขายาวๆของตัวเองซะ
เซฮุนเดินก้าวเข้าไปหาลู่หานที่นั่งคุกเข่าใช้มือช่วยเทาอยู่อย่างรวดเร็ว
ก่อนที่มือหนาจะจับหน้าของลู่หานให้หันมาเจอกับแกนกายที่ตั้งชันของเขา
เซฮุนย่อตัวให้ส่วนนั้นอยู่พอดีปากของลู่หานก่อนจะจัดการยัดมันเข้าไป
ในโพรงปากเล็กๆนั้นทันที
“อึก....อึก.....”
มือน้อยๆก็รูดรั้งแก่นกายของเทาเอาไว้
ปากเล็กก็ทำหน้าที่สร้างความสุขให้กับเซฮุนไปด้วยในตัว
ร่างสูงทั้งสองรู้สึกพอใจเป็นอย่างมากที่มีร่างน้อยๆของลู่หานคุกเข่าปรนเปรออารมณ์ดิบของพวกเขาเซฮุนก้มลงมองโพรงปากที่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่ที่ส่วนนั้นก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย
เพราะเซฮุนรู้ไงว่าถ้าช้ากว่านี้ลู่หานอาจจะใช้ปากกับของมันแน่
เลยช่วงชิงให้ลู่หานเอาปากมาใช้กับของๆเขาซะก่อนและอย่าคิดล่ะว่าจะได้คายออกไปใช้กับมันอีก!!
“ฮึก....” เอวหนาขยับเข้าออกรัวและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
จนใบหน้าเล็กเริ่มแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
เริ่มเมื่อยทั้งปาก เมื่อยทั้งมือแล้วนะ.....เมื่อไหร่จะปล่อยกันสักที
ไม่ไหวแล้ว
“อ่า....อย่างนั้นแหละ....ใกล้แล้วๆ....อ้าสสสส์!!!!!!”
เซฮุนเร่งจังหวะสะโพกจนเร็วกระแทกโพรงปากของลู่หานในตอนสุดท้ายก่อนที่จะปล่อยเข้ามาในปากของลู่หานทันที
พร้อมๆกับส่วนนั้นที่อยู่ในมือของลู่หานก็ปล่อยออกมาเช่นกัน
“แค่กๆ....แฮ่กๆ...อึก”
ลู่หานพยายามกลืนมันเข้าไป แต่ทว่ามันเยอะเกินกว่าที่คิด ทำให้ริมฝีปากบางตอนนี้ไหลเยิ้มไปด้วยน้ำรักของเซฮุนทั้งนั้น
“เป็นยังไงล่ะ......คิดจะนอกใจฉันมันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ”
มือหนาเชยคางของลู่หานขึ้นมาก่อนจะนั่งลงไปพูดด้วยใกล้ๆ
“พอใจแล้วใช่มั๊ย....อึก...”
หลังมือบางยกขึ้นปาดคราบที่เลอะอยู่เต็มปาก
ก้มหน้าปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลรินลงพื้นห้องอย่างไม่อายในสายตาของผู้ชายทั้งสองคนอีกแล้ว
ลู่หานกลายเป็นผู้ชายที่เละเทะไปแล้วสินะ.....ฉันไม่เหลืออะไรให้ชื่นชมอีกแล้วใช่มั๊ย
“ยัง.....”
เซฮุนพูดขึ้นมาพร้อมกับหันไปมองหน้าของเทาที่กำลังใช้กระดาษทิชชูที่อยู่ตรงโต๊ะเล็กๆเช็ดคราบที่เลอะอยู่ตรงที่ส่วนนั้น
กลับไปอ่านต่อที่บทความ